داستان زیبای مداد

سلام… من، مداد، راحت ترین وسیله نگارش در تمام دنیا هستم. کاملا قابل حمل، بدون نشت، قابل پاک شدن و معمولا غیر سمی ام. هیچ مشکل الکتریکی بر عملکرد من تاثیر ندارد. با اینحال به عموان وسیله ای کاملا در دسترس در سراسر دنیا، به اهمیت و فایده من کمتر توجه شده است.
با وجود انجام کامل و واضح وظائفی که به من سپرده می شود، وجود من بدیهی فرض شده. وقتی مدادی کهنه و ریش ریش می شود دور انداخته شده و بی هیچ نگرانی ای مدادی دیگر جایگزینم می شود. من با کمترین فشار می نویسم و هنگامی که درباره نوشته ای مردد هستید، مداد پاک کن مانند تکیه گاهی محکم از شما حمایت می کند.

من، مداد زرد رنگ، شماره ۲ هستم. وقتش رسیده که توانایی ها و موفقیت های ما شماسایی شود. هدف من تشکر از افراد و شرکت هایی است که انواع مداد را تولید و به دنیا معرفی نمودند. همچنین مایلم جایگاه شایسته ای برای مدادها در سلسله مراتب سایر نوشت افزارها تعیین شود.

مدادهای چوبی می توانند به طور متوسط ۴۵۰۰۰ کلمه بنویسند (معادل ۳۵ مایل) و ۱۷ بار تراشیده شوند. نوک یک مداد معمولی می تواند فشاری معادل ۳۷۵۰ پوند بر اینچ مربع را تحمل کند.
فیلیپ تسالونیکا شاعر یونانی ۲۰ سال پیش از میلاد مسیح (ع) در یکی از نوشته هایش از استفاده از وسیله ای با توصیف مداد را ذکر نموده است.
خالص ترین گرافیت کشف شده در سال ۱۵۶۴ زمانی که یک درخت بلوط بر اثر طوفان در بارودیل انگلستان فروافتاد، رونمایی شد. چوپان های منطقه از تکه چوب هایی که پیدا کردند برای علامت گذاری روی حیوانات استفاده می کردند اما نتیجه استفاده از این ماده چندان تمیز نبود که این مشکل نیز با بریدن آن به قطعات کوچک و گذاشتنش داخل لوله های چوبی رفع شد. نام این ماده کشف شده را “سرب سیاه” گذاشتند. در ۱۷۷۹ شیمیدان سوئدی، ک.و.شیله، دریافت که سرب سیاه شکلی از کربن است و نام گرافیت را پیشنهاد داد. این کلمه در زبان یونانی یعنی نوشتن. اولین مدادها به شکلی که امروز می شناسیم از گرافیت بارودیل ساخته شده بودند.

در سال ۱۶۶۲ در شهر نورنبرگ، فردریش استدلر فروشگاه کوچک مدادفروشی خود را افتتاح کرد. در سال ۱۷۶۵ در دهکده نزدیکی به نام اشتاین، اجداد من، اولین مدادها، توسط کاسپر فابر تولید و فروخته می شدند. او تکنیک ترکیب گرافیت با خاک رس باواریا و گذاشتن ان داخل لوله های چوبی را تکمیل کرد. امروزه فرزندان و نوادگان وی هنوز در نورنبرگ آلمان و ویلکس بار به همان روش مداد تولید می کنند.
با فاصله زمانی خیلی کمی بین ۱۷۹۰ و ۱۷۹۵ نیکلاس ژاک کنته در فرانسه و جوزف هاردتموت در اطریش نیز محفظه هایی برای گرافیت داخل چوب ساختند و بعنوان مداد از آن استفاده کردند. کنته هنرمند/ دانشمند و هارتموت سفالگر بود و هر دو مدعی این بودند که مخترع مداد هستند.
موادی که کنته استفاده می کرد شامل گرافیت پودری مخلوط با خاک رس و موم بود که در کوره حرارت می دید. این مخلوط ماده نوشتاری عالی ای را تولید می کرد که می توانست علاوه بر رنگ سیاه، رنگ های مختلف خاک را ایجاد نماید. کارخانه او و برادرش لویی در سال ۱۷۹۳ افتتاح شد. امروزه در سرتاسر دنیا از همان مواد برای تولید نسل جدید مداد استفاده می شود.
نام هاردتموت سفالگر در دائره المعارف آلمانی بعنوان مخترع مداد (سربی) ذکر شده است. معمولا از وی بعنوان تولیدکننده بهترین مدادها از نظر درجات مختلف سختی بوده نام برده می شود. کارخانه مداد هاردتموت در بودوایس اطریش قرار داشت.

همانطور که می بینید تاریخ مداد با اسامی بزرگی همراه بوده که هنوز در یادها ماندگار و مورد احترامند.
مواد مورد نیاز برای تولید مداد از مکانهای مختلف جمع آوری می شوند: کمی خاک رس از باواریا و کمی از گرجستان؛ موم از برزیل و مکزیک، صمغ تراگاکانت از آسیا، گرافیت از سریلانکا، ماداگاسکار و مکزیک؛ سرو از کالیفرنیا، اورگون و نوادا و غیره.
شرکت محصولات سرو کالیفرنیا در استوکتون کالیفرنیا عرضه کننده اصلی چوب های خوشبوی مداد است که برای ساخت مدادهای باکیفیت در سراسر دنیا مورد استفاده قرار می گیرند. این چوب ها با هوا خشک شده و با موم و رنگ تحت فشار قرار گرفته آغشته شده اند. دلیل تحت فشار قرار دادن موم و رنگ این است که استرس های وارده حذف گردد و در مداد بعنوان روغن نرم کننده عمل کنند. از یک درخت سرو با اندازه متوسط می توان ۱۷۲ هزار مداد ساخت.
هم اکنون شرکت های زیادی در دنیا مداد تولید می کنند. حدود ۱۴ شرکت در ایالات متحده. آنها سالیانه حدود ۲ میلیارد مداد تولید می کنند. بعضی از شرکتهای آمریکایی شعباتی از تولیدکنندگان مداد اروپایی هستند و بعضی کاملا مستقل.
اولین مدادهایی که در ایالات متحده ساخته شدند توسط نجاری به نام ویلیام مور اهل کنکورد ماساچوست بودند. چند سال بعد جوزف دیکسون و همسرش در خانه خود و به صورت دست ساز مداد ساختند. دیکسون دستگاهی اختراع کرد که می توانست در هر دقیقه ۱۳۲ مداد تولید کند. تا سال ۱۸۷۶ مدادهای دیکسون و تقریبا تمام مدادهای دیگر مربع شکل بودند. سپس شش گوشه، گرد و کم کم با اشکال مختلف که هر کدام در پاسخ به نیازی خاص طراحی شده بود.
شرکت جنرال پنسل با مرکز پخش مستقر در کالیفرنیا منبع اصلی تمام این اطلاعات است. کارخانه این شرکت اکنون تحت مدیریت سندی وایسنبورن است و از سال ۱۸۸۵ تا کنون در نیوجرسی مرکز تولید مداد بوده است. شرکت آمریکن پنسل توسط تولیدکننده ای آلمانی به نام ادوارد وایسنبورن پایه گذاری و در سال ۱۸۸۵ فروخته شد. پسر ادوارد، اسکار، ساخت مداد را در جرسی سیتی شروع کرد و نام پنسل اکسچنج را برای شرکت انتخاب نمود. وی در سال ۱۹۱۴ به کارخانه خود نقل مکان کرد و ۳۰ سال بعد نام شرکت به شرکت جنرال پنسل تغییر یافت. این کارخانه سالی ۷۲ میلیون عدد مداد در ۳۵۰ نوع مختلف را تولید می کند.

سفارش بوم نقاشی بوم نقاشی سروش

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا